Εικόνες από την καθημερινότητα

Τι δεν κάνω καλά και το παιδί μου κάνει το αντίθετο από αυτό που του λέω;


Ξέρω γιατί τα κάνει αυτά, έμοιασε στον πατέρα του, δεν μπορείς να συνεννοηθείς.

Συνέχεια γκρινιάζουν και τσακώνονται μεταξύ τους, δεν με ακούν. Κουράστηκα.

Άλλα λέω εγώ, άλλα λέει ο πατέρας τους, και τα παιδιά κάνουν ό,τι θέλουν.

Το ξύλο τελικά βγήκε από τον παράδεισο;

Έχετε παρατηρήσει πόσοι γονείς χάνουν τη χαρά και την ευχαρίστηση του να μεγαλώνουν τα παιδιά τους;


Έχετε παρατηρήσει τι συμβαίνει συχνά μεταξύ των γονιών; Ας ρίξουμε μια ματιά στην καθημερινότητα:

Ο ένας γονιός γίνεται ο καλός και ο άλλος γονιός γίνεται ο κακός. Ο καλός είναι αυτός που δίνει χρόνο στα παιδιά, δείχνει κατανόηση, δεν τους χαλάει χατήρι, έχει υπομονή...ξέρει τι θέλουν τα παιδιά...Ο κακός είναι αυτός που δεν δίνει χρόνο στα παιδιά, δεν έχει κατανόηση, είναι αυστηρός, φωνάζει, λέει διαρκώς "μη", δεν έχει υπομονή...δεν ξέρει τι θέλουν τα παιδιά...

Ο μπαμπάς λέει στη μαμά "ίδια η μάνα σου είσαι", η μαμά λέει στον μπαμπά "ασχολήσου και εσύ με το παιδί".....για να  πει στη συνέχεια "δεν κάνεις τίποτα σωστά, μην του φωνάζεις, άσε θα ασχοληθώ εγώ μαζί του"...

Η μαμά λέει "μπορώ να μεγαλώσω και μόνη μου ένα παιδί...δεν τον χρειάζομαι...".

Ο μπαμπάς λέει "κάθε φορά που μιλάω στο παιδί μου, ζητάει τη μαμά του...δεν με θέλει".

Η μαμά λέει "το βράδυ που κλαίει το μωρό εγώ σηκώνομαι, ο άντρας μου δεν ξυπνάει, δεν μπορεί τα κλάματα, μου λέει να το κάνω να σταματήσει να κλαίει...".

Ο μπαμπάς λέει "η γυναίκα μου δεν καταλαβαίνει τίποτα, το πρωί είμαι χώμα, δεν μπορώ να πάω στη δουλειά, αν ξενυχτήσω...αυτή καλά κάθεται όλη τη μέρα σπίτι, να καθόμουνα και εγώ και ας έκανα τις δουλειές του σπιτιού...".

Ένας άλλος μπαμπάς λέει "καταλαβαίνω πως η γυναίκα μου κουράζεται όλη την ημέρα με τα παιδιά στο σπίτι, αλλά όταν γυρίζω στο σπίτι και ασχολούμαι με τα παιδιά, με κοιτάζει κάπως, μου λέει πώς να τους μιλάω, νευριάζω, αλλά δεν λέω κάτι, γιατί τότε θα γίνει χαμός...και δεν λέω τίποτα...και δεν ασχολούμαι...".



Έχετε παρατηρήσει τι συμβαίνει μεταξύ γονιών και παιδιών;

Πρόσφατα περπατώντας στο δρόμο είδα μία μαμά που τραβούσε από το χέρι τον μάλλον 5χρονο γιο της. Εκείνος έκλαιγε, της ζητούσε να του αγοράσει ένα παιχνίδι, η μαμά ούρλιαζε "σκάσε, δικό μου είσαι ό,τι θέλω θα σε κάνω"...

Άλλο περιστατικό: ο μπαμπάς λέει στον γιο του "να με κοιτάς, όταν σου μιλάω, δεν θα κάνεις ό,τι θες εσύ εδώ μέσα!"...Αργότερα το απόγευμα ο μπαμπάς κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και παρακολουθεί ματς, ο γιος του έρχεται και του λέει "μπαμπά, κοίτα τι βρήκα στον κήπο, ένα γατάκι.."και ο μπαμπάς, προσηλωμένος στην τηλεόραση λέει "μην με ενοχλείς με τις βλακείες σου...".