2.5.11

Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα: Ελπίδες διάγνωσης του αυτισμού από τον 12ο μήνα

Λονδίνο
Κάνοντας στους γονείς μερικές απλές ερωτήσεις για το παιδί, οι παιδίατροι μπορούν κατά τη διάρκεια του γενικού check-up στον 12ο μήνα, να εντοπίσουν πρώιμες ενδείξεις αυτισμού, υποστηρίζουν Αμερικανοί επιστήμονες.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Pediatrics, ο αυτισμός που συνήθως γίνεται αντιληπτός μετά τον τρίτο χρόνο ζωής του παιδιού, μπορεί τώρα να εντοπιστεί ήδη από τον 12ο μήνα από τις απαντήσεις που δίνουν οι γονείς σε ερωτήσεις του παιδίατρου σχετικά με την οπτική επαφή, την αντίληψη των ήχων, των λέξεων και των χειρονομιών.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν περισσότερα από 10.000 βρέφη.

Συγκεκριμένα, εκ των 10.479 βρεφών ηλικίας 12 μηνών, τα 184 δεν είχαν φυσιολογικά αποτελέσματα κατά το ετήσιο check-up και παραπέμφθηκαν για περαιτέρω ιατρική εκτίμηση από την ιατρική ομάδα του πανεπιστημίου.

Μέχρι σήμερα, 32 παιδιά έχουν λάβει προσωρινή ή τελική διάγνωση διαταραχής του φάσματος του αυτισμού και άλλα 101 έχει διαπιστωθεί ότι υποφέρουν από άλλες παθήσεις που περιλαμβάνουν και αναπτυξιακή υστέρηση.

Τα ποσοστά αυτά, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, είναι αναμενόμενα για το πληθυσμιακό δείγμα της έρευνας, υποδεικνύοντας ότι το ερωτηματολόγιο ίσως είναι αποτελεσματικό.

«Δεδομένης της έλλειψης ενός καθολικού ελεγκτικού προγράμματος βρεφών για τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού στον 12ο μήνα, το πρόγραμμά μας θα μπορούσε να υιοθετηθεί από οποιονδήποτε παιδίατρο, χωρίς ουσιαστικά κανένα κόστος, συντελώντας όμως στον εντοπισμό των παιδιών με αναπτυξιακή καθυστέρηση», σημειώνει η επικεφαλής των ερευνητών Δρ Καρεν Πιρς.

«Το σημαντικότερο είναι, ότι οι γονείς θα μπορέσουν να αναζητήσουν την κατάλληλη βοήθεια για το παιδί τους, σε πρωιμότερο στάδιο από ότι σήμερα», τονίζει.

Ο αυτισμός χαρακτηρίζεται από την δυσκολία του ασθενή στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, ενώ παρουσιάζει διαβαθμίσεις. Ορισμένοι πάσχοντες καταφέρνουν να ζήσουν μια σχεδόν φυσιολογική ζωή, ενώ άλλοι διακατέχονται από μαθησιακές δυσκολίες και χρήζουν δια βίου ιατρικής βοήθειας.
Όσο νωρίτερα γίνεται η διάγνωση, τόσο γρηγορότερα αποκτούν πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική βοήθεια.
health.in.gr